Czynniki stresorodne

Istnieje hipoteza, według której przeżycie silnego niespodziewanego stresu, przy nieco powiększonym obciążeniu stresowym, prowadzi po upływie pewnego czasu do wystąpienia ciężkiej choroby somatycznej. W procesie leczenia nawet tzw. bez-nadziejnych przypadków bardzo ważna u pacjentów jest wola życia, a więc cała sfera psychiczna. Lekarz może wiele pomóc choremu w tym, aby jego organizm zaczął pomagać samemu sobie przez lepsze zrozumienie własnych zachowań, reakcji oraz umiejętność kształtowania własnego stylu życia i rozwiązywania problemów osobistych.

Czynniki stresorodne powodują obniżenie stężenia magnezu w surowicy krwi, co może ułatwiać działanie chorobotwórcze wirusów. Wirusy nie natrafiając na dostatecznie silną zaporę immunologiczną, nadmiernie się rozmnażają, prowadząc do groźnych chorób.

Wiele chorób ma charakter stresogenny i wykazuje związek z zanieczyszczeniami środowiska. Zmiana działania jakiegokolwiek czynnika środowiskowego wywołuje w organizmie proces przystosowawczy, którego celem jest zachowanie równowagi (homeostazy) środowiska wewnętrznego, a przebieg tego procesu sterowany jest